Початок кваліфікаційного відбору до чемпіонату світу з футболу 2018 року жодній з команд групи «І» не приніс переваги. Позавчора, 5 вересня, всі три дебютні поєдинки завершилися з однаковим підсумком: Хорватія — Туреччина — 1:1, Україна — Ісландія — 1:1, Фінляндія — Косово — 1:1.
Якщо взяти до уваги здобутки чотирьох перших під час нещодавнього чемпіонату Європи у Франції, то саме збірній України дістався найгрізніший суперник. Чвертьфіналісти континентальної першості не мають у своїх лавах виконавців з найсильніших клубів. Але «командою-зіркою», за Валерієм Лобановським, нинішнє покоління футболістів північної острівної держави вже, без сумніву, стало.
Тож і не виявився несподіваним гол, забитий ними вже на шостій хвилині. Перша ж помилка господарів при створенні штучного офсайду (а чого дивуватися, адже команда Андрія Шевченка не провела навіть жодного контрольного поєдинку) призвела до логічного завершення зусиль тих, хто вміє і знає, як у таких ситуаціях діяти. Причому доля ніби віддячила Альфредові Фіннбогасону, єдиному з тих, хто під час Євро-2016 не виходив у стартовому складі збірної Ісландії. Опинившись на ударній позиції через промах Богдана Бутка, чи то пробивав по воротах, чи віддавав пас направо. Але м’яч влучив в Олександра Кучера, подарувавши форвардові ще кращу нагоду. Забити в порожні ворота навіть із надзвичайно гострого кута вже було справою техніки.
А ще через хвилин п’ять ісландці взагалі могли шокувати навіть вільні від глядачів трибуни НСК «Олімпійський». Відтерши, наче новачка, корпусом усе того ж Кучера, колега Фіннбогасона по амплуа Йон Даді Бьодварссон помчав на побачення з Андрієм П’ятовим і теж дістав подвійний шанс вразити ціль. Як наш голкіпер зреагував на перший постріл, то вже в нього потрібно запитати. А ось про невлучний удар метрів із семи, знову ж таки, по залишених без нагляду воротах Йон Даді, без сумніву, ще довго згадуватиме.
Компліментів на адресу збірної Ісландії, мабуть, досить. Передусім тому, що, оговтавшись від такого невтішного дебюту, підопічні Андрія Шевченка все ж зуміли знайти контраргументи у відповідь. Узявши поступово м’яч під свій контроль, почали поступово розхитувати ледве не монолітні захисні редути гостей. За відсутності номінального нападника, роль якого тренерський штаб довірив півзахисникові Вікторові Коваленку, довший час не надто гаряче, щоправда, було в штрафному майданчику суперника. Але, постійно підтримуючи напругу і регулярно турбуючи голкіпера Ганнеса Гальдорссона ударами з далекої та середньої відстані у виконанні Ярослава Ракицького, Олександра Зінченка, Євгена Коноплянки, незадовго перед перервою змогли відновити рівновагу. Гарматний постріл Ракицького з розвороту не дав воротареві шансу заволодіти шкіряною кулею намертво. А на добиванні молодцем виявився Андрій Ярмоленко — невідпорно пробив метрів з дванадцяти.
У другому ж таймі, як на мій погляд, українці зіграли ще, так би мовити, солідніше. Були, безперечно, ближчими до перемоги. І свій шанс отримали на 82-й хвилині, коли Ярмоленко несподіваним прихованим пасом на краю штрафного майданчика суперника кинув у прорив Бутка, змусивши оборонця в безнадійній ситуації порушити правила. На жаль, Євген Коноплянка з одинадцятиметрової позначки влучив у штангу і — надії на першу у відбірковому циклі перемогу доведеться відкласти до жовтневої серії з двох матчів із збірними Туреччини та Косова. А після нічиєї із збірною Ісландії залишається хіба констатувати, що два пункти, здається, втратила все-таки збірна України.
Фото з вільних джерел
Прокоментуйте