Так уже скоро той час летит… Ще місяць-півтора — і буде Паска, а тамка плиг-скок — і знов Різдвяні свята. Поки я такімво сидів і філософствував, то не замітив, же моя сусідка всьо своє лахміття з шафи винесла на двір, жеби провітрити. Глипнувім у вікно, а за пару метрів перини, хустини (ще ті, які дідо з Канади присилав), якісь спідниці, райтузи, куфайки на вітрі тріпаютьсі… І як то всьо в шафу сі влізло? Розвішала баба лахи по плоті, ніби на ялинку іграшки. Пішла, виджу, знов до хати, і за пару хвилин другу паку лахів винесла. Зобачила, же я сі дивлю, та й махає рукою: ходи, мовляв, сусіде, подивишсі, як-то я молодою ще си он ту сукинку в Гальки вшила, а матерії то не було, же по якімсь блату діставати прийшлосі. Ех, згадала баба, як дівкою була… Що то значит весна.
То про що я думав? Ага, же скоро летит час. Всьо сі міняє. Хоча не всьо. От візьмемо політиків наших. Були їдні, потім за кілько часу прийшли нові, а ніби же ті самі. Так самісько оббріхуют, обграбовуют і ніцно б’ютьсі в тій Раді. І ніби кажний раз якісь нові писки в телевізорі перед виборами сі з’являют, а як крали за союзу, так крадут і теперка, як ніц толком для людей не робили, так і не роблят…
Того ж разу мої думки обірвала вонука. Встала пополудні, поснідала й взяласі пакувати течку до міста. Провіанту — повна сумка, бери, діду, і вйо до автобуса її волочи. Я все казав, же що людина в тім місті має? Часу на кухню нема, його вистачає рівно на науку. А як є час, то до магазину за тими продуктами хоч не ходи, бо всю стипендію тамка лишиш. Ліпше щось необхідне купити і самому зрихтувати, жеби голова від книжок віддихнула. Во в мене є рецепт пляцка, який дуже скоро можна зварганити.
Для тіста нам тре муки зо три шклянки, маргарини або масла 250 грам, цукру півшклянки і пів чайної лижки поташу. Для сирної начинки — 500 грам сиру, півшклянки сметани, цукру за смаком, цедри лимону, родзинок, поташу третину чайної лижки і дві чайні лижки крохмалю. Робимо начинку: сир і сметану перемішуємо (можна в блендері трохи перетерти, хто має), додаємо цукор, крохмаль і поташ. Цедру лимона натерти на тертці і разом із родзинками висипати до маси. Готово. Теперка рихтуємо тісто: муку просіяти і замісити тісто. Дві третих викласти у змащену олією бляшку, поверха дати начинку і потерти третою частиною тіста. Печемо півгодини. Даємо вистигнути, а далі беремосі до роботи.
Смачного!
Ваш пан ЮЗЕК.
Ілюстрація Миколи Пилиповича
Прокоментуйте